BAŞLIK YOK

Uzun zamandır böyle hissetmiyordum (böyle derken ne demek istiyorsun diye sorarsan ona vericek tek bir cevabım bile yok biliyo musun aslında,
..............mutsuz _?? ..................
...............................................Umutsuz_?? ...............................Uykusuz_??........ )

Hepsi ya da hiçbiri işte bütün mesele bu!!

Olmak ya da olmamak işte bütün mesela bu !!!!

Demek bu meseleyi kendi içimde sonuçlandırırsam herşey çözülecek. Demek anca bu sorunun cevabını bulduktan sonra

DİĞER İNSANLAR GİBİ YAŞAMAYA BAŞLAYABİLECEĞİM...

He bi de " zaman " mevzusu var değil mi _? Herşeyi zamana bırakmak, olanca edilgenlikle zamanın gelip, sihirli değneğini değdirip herşeyi düzeltmesini beklemek.

" Zamanı değilmiş demek ki daha " hasta teselliler ile kanayan yerlere soğuk su tutmak.

Aslında zaman olgusu üzerine düşünmeyi, kendi "YOKLUK" kimliği içinde onu olabildiğince somutlaştırmaya çalışırım. Çünkü bunu yaparken, beynimi uyuştururum, sızım acılır, kanayan yerler bile şaşırır bir an için, saygı duyar beyin hücrelerimin titreşimine...

Ama ....
Ama böyle zamanlarda....
Ama içimde yer alan uçsuz bucaksız okyanusun, bilinmeyen kasırgalarda çalkalanmasından kaynaklanan bulanık sularda kulaç atmaya çalıştığım zamanlarda , ayaklarımın altından kumun yavaş yavaş çekildiğini, genzimin tuzlu su ile dolduğunu hissettiğim zamanlarda " Zaman " bile yetmez beni bana geri getirmeye....

Amacı neydi bu yazının_??
Ne için başlamıştım ve nasıl sonuçlandırcaktım_____________?

Boşver unuttum, zaten saçma değil mi ( en azından benim için her anını farklı bir duygu içinde geçiren şımarık bir kız için ) konu hakimiyeti sağlamaya çalışmak_? Elimde bir konu yok ki şu an ona hakim olmaya, tutarlı olmaya çalışayım. Ben ki hayatımda sadece ve sadece 1 konuda tutarlı oldum ama sonra gördüm ki "O ASLINDA HİÇ OLMAMIŞ..." Sonra ben de tutarlı olmaktan vazgeçtim. O yüzden

Hiç

Ge-
rek

yok.

Kom-
po-
zis-
yo-
nel

Bir

Şey

Yaz-
ma-
ya

...

Hem bu yazıya başlarken hissettiğim her duygunun şu satırları yazarken ben de baki kalacağının kim garantisini verebilir ki ..
Mutsuzdum, umutsuzdum ama her an mutlu olabilirim. Mutluluğun da , mutsuzluğun da aynı kökten türetildiğini öğretmediler mi bize senelerce. Yapman gereken tek şey ek değişikliği, nedir ki bir ek ya, kök'n yanında.....

..........

Gözlerimi kısıyorum iyice, görünmeyenin arkasındaki görüneni görebilmek için....Kayi'nin beyninden geçenleri okuyabilmek için.. Yaşıyor mu hala ya, nefes alıp veriyor mu, yoksa çok mu derinlerde sakladım onu, üzerini kimse bilmesin, görmesin diye çok mu toprakla örttüm.. Kim bilir belki ölmüştür. Belki de her zaman yaptığı bir oyundur bu, ilgiyi üzerine çekmek içn oynadığı........ Belki de küllerinden yeniden doğar.....
Kayi _????
Gerçekten var mı böyle biri_???

zamanın gücü böyle birini tekrardan yaratmaya yeter mi _???

Kayi, beni anlayabilcek, gözlerimin içindeki ışıldamaları görebilecek olan tek varlık ( aa pardon, insan değil di değil mi, kahramandı o, bir hayaldi o, idea )

.....Kayi duyuyor musun beni.......

Sana sesleniyorum tüm üç noktaların arasından. Biliyorum şıkıştın bir yere onların arasında ve kendin bile bilmiyorsun kaçıncı noktadan sonra gelip, kaçıncı noktadan sonra başlayan cümlenin büyük harfi olduğunu...

Kayi beni anlabilecek olan tek kahraman.. Anlaşılmaya o kadar ihtiyacım var ki. Sana şu an o kadar çok ihtiyacım var ki...

Yo yo.. hayır, ben sen olmadan senin fikrinde yaşayabiliyorum ama sen, sen ki bedensiz, cisimsiz, sessiz ölü kahramanın, yeniden hayata gelmeye o kadar ihtiyacın var ki, bana o kadar ihtiyacın var ki. Zamana bırakalım herşeyi dersen eğer tüm olmamışlıkların içinden , zaman senin üzerini örten toprağın derim ben sana, zaman senin katilin. Zaman bizim katilimiz.....Artık her nerdeysen, yaşıyorsan tüm kafa karışıklıklarını al da gel, pişmansan hepsini denize at da gel , öldüysen diril de gel, doğmadıysan doğ da gel tüm zamanlara inat..

"Zamanlardan kurtul da gel"""




Bu yazı burda bitmiştir.........