İçim huzurla doluyor böyle anlarda, mutluluk fazla geliyor bedenime boğazıma baskı yapıyor, gözlerimi yaşartıyor, kalbim sanki bir ip yardımı ile vücudum içinde bungi- jumping yapıyor.

Işıklar kapalı...
Gözlerimi yarı kapalı yarı açık, odamın tüm camları açık, içeri serin hava akımı özgürce girip, çıkıyor ve ben izin veriyorum rüzgarın bedenimi ele geçirmesine ve beni serin bir kumsala, ateş başına götürmesine...

Elimde bir kitap, eski günlerden kalma, çok sevdgım bır kıtap: Küçük Prens....Ateş başında Estralla Morante en güzel şarkısını söylüyor. Sesi ateşle birlikte dans ediyor. Ateş sarmalıyor sesini, sesi yoğuruyor ateşi ve ahenk içinde dans ediyorlar yörüngelerimde. Rüzgar üfürüyor ateşi, Estralla heyecanlanıyor böyle anlarda daha da sıkı tutunuyor ateşe ve daha hızlı söyliyor şarkısını, sonra dinginleşiyorlar, enstrümanlar ve dalga sesi, rüzgarn sesi birbirine karışıyor ve Prensim, Küçük Prensim çıkıp bna gezegeminimizi tekrar be tekrar anlatıyo.

Ben hiç büyüyememiş çocuk, bir kez daha inandırıyorum kendimi masallara...Başım dönüyor, içmeden sarhoşluk bu olsa gerek, küçük prens ellerimden tutuyor ve beni Astex'e götürüyor. Ben hiç büyüyememiş çocuk, bir kez daha teslim ediyorum kendime masallara, masalların yumuşaklığına....

İyi kı varsın Zambra
İyi ki varsın Küçük Prens
iyi ki varsın ...