bişeyler var ama ne ?

Niye içim acıyor ?

Yolunda gitmeyen bişeyler var, bişeyler dönüyor benim dışımda,  hissediyorum ama kelimelere dökemiyorum. Kelimelere döksem herşey meşruluk kazanacak ve bitecekmiş gibi  küçük bir oyun da olsa.
Bir konuşsam herşeyi bilebilecekmiş gibi, anladığım herşeyi dile getirebilecekmiş gibi, yalvaracakmışım gibi: " lütfen bana yalan söylemeyin, kendi kendime zaten yalan söyleyebiliyorum bir de sizin yalanlarınıza ihtiyacım yok"

Bir konuşabilsem çok şey söyleyeceğim ama konuşamıyorum.
Uyuyorum sadece uyuyorum, kendimi en güvende hissettiğim yer olduğu için. Herşeyden emin olduğum tek yer orası olduğu için.

Ne dinliyorum : Toygar Işıklı- Göçebe

Gönlüm göçebe
Göçebe Ayaklarım ona uyar
Çok sevmekten korkarım canım yanar
Bedenime saplanan hançeri çekip çıkarır gibi sıyrıldım korkularımdan
Onu ölüm gibi düşman sardım

Yalınayak dikenleretaşlara basa basa yürüdüm
Bu yükü sırtımdan attım
Aşkın gürültüsüyle sağır oldum
Yoruldum…