Kayi bir zamanlar bir insandı, şimdi yüzsüz, vücutsuz ve kimliksiz bir hayal oldu...

Kayiii..

bazen seni o kadar çok özlüyorum ki..O zaman herşeyi tüm engelleri, kendimi yakıp geldim işte kapına demek geliyor içimden....Sana olan sevgimi hiçbir zaman bilemedin, hiçbir zaman olduğu haliyle gösteremedim ki....Bu yüzden suçluyorum kendimi, aynı dünyada, aynı yerde çok farklı yollara gitmememizin acısını kendimden çıkarıyorum böyle zamanlarda. Seni nasıl zamandan ve mekandan bağımsız bir sevgiyle sevdiğimi, akıl almaz bir hayal gücüyle yaşattığımı, uçsuz bucaksız bir özlemle ve umutla beklediğimi bilseydin hiç gitmezdin. Gitsen bile gelirdin..

Niye gittin Kayi_?

Dün bir kitap okudum, Kürk Mantolu Madonna. Seni ve beni buldum kitapta. Sen varken ve senden sonraki Güliz 'in bu kadar değiştiğini bilmezdim. Sanki dün gece soluksuz okuduğum bu kitap sen gittikten beri değişen tüm yanlarımı, nasır bağlamış tüm yanlarımı gün ışığına çıkardı.. Bugünde dünkü depresyon halimi sürdürerek içimde sindirmeye çalıştım herşeyi, sonra bir film izledim, Leon, film bitti ve Sting'ten "Shape of my heart" çaldı ve ben anladım seni nasıl özlediğimi. Ya da kendimi , senin yanındaki beni nasıl özlediğimi.

Seninle kurduğumuz daha nice hayal, içini dolduramadığımız nice felsefe, gidilmemiş nice tiyatro, oyun, gezilmemiş bir dolu yer vardı. Sen hepsini bıraktın gittin aşk kavramını sorgulayarak gittin, bana aşık olmadığını söyleyerek gittin. Ah Kayi, Ah benim Kürk Mantolu Madonnam, yaşadığımız şey o kadar özel ve güzel bir duyguydu ki, aşktan da öte bir duyguydu. Adı aşktı, farkına varamadın. Kürk Mantolu Madonna romandaki Raif Bey 'e hayatlarının en mutlu gecesinin ertesinde en acı haberi veriyordu:

...Bu geceden sonra birbirmize her zamankinden daha da uzağız. Çünkü artık bir ümidim yok. bu sondu. Belki bu noksandı diye düşündüm. Ama değil... Sana aşık değilim.Halbuki dünyada sana aşık olmam icap ettiğini gayet iyi biliyorum.Fakat elimde değil, demek ki ben böyleyim.. Ne kadar isterdim başka türlü olmayı ne kadar isterdim....

Kayi senin bana söylediğin sözlere ne kadar da çok benziyordu Maria'nın dedikleri. Ama sevgili Kayi'm Maria aşıktı, onda eksik olan insanlara bir daha inanabilme, sevildiğinden emin olma , güvenebilme yetisiydi. Ben de hatalıyım ki, yenilgiyi çabuk kabul ettim, savaşmadım bizim için. Ah ne kadar aptalım. Biliyordum sen o'ydun. Sen Kayi'ydin. Bana benden yakın olabilecek, ben kendimi anlatmadan beni anlayabilcek, ruhumun en iyi dostuydun sen. Benden bir parça gibiydin. Seni görünce güneş ışığı almış çiçekler gibi hayat nüfus ederdi damarlarıma, gözlerimin içinin daha bir parladığını,daha anlamlı güldüğümü, daha neşeli olduğumu göremesem de bilirdim. Sen ruhumun hayata açılan penceresiydin. Seninle yapılan sohbetler, bazen sadec paylaşılan suskunluklar, seninle geçirdiğim o kısa zaman dilimi, hayatımda yaşamış olduğum tüm güzel zamanlara bedeldi.

Biz farklıydık onlardan ve garip bir bağ vardı aramızda bunu sen de kabul ediyordun, farklıydık birbirimiz için.. eksik olan neydi peki... Eksik olan ikimizin de inanabilme, güvenebilme eksikliğiydi. Sen bana inanmadım tam anlamıyla ve savaşılcak engeller karşısında yel oldun, uçtun gittin hayatımdan ve ben sana "dur gitme " diyemedim yeterince yüksek sesli, inandıramadım. Anlatabilseydim eğer herşey farklı olabilirdi. İçimdeki Kayi gidişinle bu denli eksilmezdi...

Sen gittin, ben insanlara tekrar güvenebilme yeteneğimi kaybettim. Kürk Mantolu Madonna 'da Raif 'in sesine kulak veriyorum ve bir kere daha anlıyorum içindekileri anlatmada ne kadar eşsiz olduğunu

Raif :" Dünyada bir tek insana inanmıştım. O kadar inanmıştım ki, bunda inanmış olmak ben de artık inanma kudreti bırakmamıştı....

... Unutma unutma unutma ki o sana daha yakındı..Buna rağmen böyle yaptı...

Kayi sen gittin ve ben insanlara tekrar inanabilme, güvenebilme gücümü yitirdim ama yine de hayat bu ya, her tanıdığım yeni insanda senden bi parça arama ya da seni sadece hayalimde o tanıdığım bildiğim sevdiğim halinde yaşatma yönelimi bir doğa kanunu. Senden geriye kalan bana şimdi senin şu anki kişiliğinden bağımsız olarak eskiden yanımda var olan Kayi ve hatıralarımda hatırladım şu foroğraftki mutluluk anı.

Mutlu ol Kayi, çünkü aslında ben yüzsüz, vücutsuz ve kimliksiz hayalinle çok mutluyum