Mutluluğu insanların yüzlerinde aramayı bırakalı çok oldu, çünkü...

Mutluluğu, aşkı insanların yüzlerinde bulamadım. Çünkü yalancıdır insanların yüzleri, riyakardır, bencildir. Birden fazla maske giyebileceği gibi, sadece bir maske takınanlar da tehlikelidir. Hatta daha tehlikelidir. Çünkü çok iyi konsantre olurlar rollerine, hata payları azdır.

(I am not a man wtih too many faces, the mask l wear is one).

Bazen diyorum da keşke sezgilerim, zihin okuma kabileyetim bu kadar kuvvetli olmasaydı o zaman ben de mutlu olabilir, yalan yüzlere inanabilirdim. ama kahretsin ki şu zihnim, lanet olası şu zihnim her zaman görünen arkasındaki görünmeyeni arama merakım, beni her seferinde yenilgiye uğratıyor. Olmuyor, mutluluğu insanların yüzlerinde görmeye tam başlamışken, derinden gelen sancılı ve baskın sesi kendi sesimi bastırıyor. ve diyor :

"Aşkı insanların yüzlerinde arama, çünkü insanlar yüzsüz ve gerçek evet evet tek gerçek fikirlerde, düşünceler ve duygularda mümkün."

Diyorum kendime mutluluğu insanların yüzlerinde aramaktan vazgeçmek gerek çünkü insanlar yüzsüz ve mutluluk kitaplarda, satırların arasında, şarkı melodilerinde ve film karelerindedir.

Nasıl isterdim o büyülü hikaye kahramanları yerinde olmayı...Ne acı değil mi ? Olabildiğim tek şey ise ilk yardım çantası. Bazen sorguluyorum kendimi ve çoğu zaman diyorum:

İnsanlarda nasıl bir güven izlenimi bırakıyorsam, hep en zor anlarında akıllarına geliyorum. Biri, eski sevgilisini anmaktan yorulmuş mu, belki iksiri bendedir. Kaybettiği veya hiç kazanamadığı aşkını bende arar, sanar ki kaybettiği mutluluğu bende bulacak. Sanar ki ben ondan sonra gelen olabilmeyi kaldırabileceğim, sindirebileceğim. Derim ona:benden sana sevgili olmaz arkadaş benden çok iyi kanka olur, arkadaş olur ama benim de bekleyenim var. Sen aşkına benimle ihanet edecek olabilirsin ama ben hayalime seninle ihanet edemem. Çünkü sen "o" değilsin. Olamazsın. Çünkü Kayi, beni hiçbir zaman geçiştirici biri olarak görmez.

Çünkü Kayi beni daha ona gelmeden önce tanır, çünkü Kayi..."

Derim ki arkadaş mutluluğu kim bulmuş ki sen kaybedesin. İyisi mi sen fikrine geri dön, aşkı mutluluğu, birine mâl etmeden önce düşüncelerinde mutlu ol öyle aramaya başla ona uygun bir bedeni. Ben mi, hayır henüz daha düşüncelerinde mutlu olabilmiş biri değilim ki, birilerini arayayım.hem ben daha minik bir ilk yardım kitiyim.

Neden mi?

Mesela.. biri... canımı sıkkın, iflas mi etmiş işinde. Gelir bana, fikir sormaz, çünkü fikirlerime ehemmiyet vermez genellikle ama benim tarafımdan rahatlatılmaya ihtiyacı vardır. Olayın olabilecek en pozitif yanını hiçbir zaman kabul etmez insanlar, insanlar haklıdır ve haklı olmayı mutlu olmaya tercih ederler. Bense mutlu olmayı haklı olmaya tercih ederim. Bu yüzden değişik gelirim onlara ve onlara göre manasız ama güzel sözlerime ihtiyaç duyarlar. Bir hanmışım gibi gelirler, anlatırlar, dinlenirler, bakınırlar ve çekip giderler yeni yeni kazalarda yaralanmak üzere, yeni yeni kurulan işlerde batmak üzere. Gitme demem, hiçbir zaman, çünkü kahrolası gururum engel olur her seferinde bana. Gitme diyemem, demem de çünkü bilirim ben burada olduğum sürece gelecektir tekrar yaralarını sardırmak üzere sevgili dostlarım. Ben her zaman buralarda olur muyum, bilinmez.. Belki hayallere dalmışımdır. Belki Kaf Dağı'nın ötesinde Zümrüdüanka ile çay içiyorumdur. Belki de bulutların üstünden çekirdek çıtlıyorumdur, belki insanlar kadar çok silikleştirmişimdir kendimi, belki de sadece sizi görmek istemediğim için saklıyorumdur kendimei.

Mutluluğu insanların yüzlerinde aramaya henüz başlamadım çünkü biliyorum ki ilk önce düşüncelerdeki fikirlerdeki mutluluğu farketmeli, kitaplar okumalı, şarkılar dinlemeli, filmler izlemeliyim. Pişmeliyim, pişirmeliyim ilk önce kendimi ve inandırmalıyım Kayi'ye kendimi onu ne kadar çok sevdiğimi, o ilk önce inanmalı bana benim ondan bir önceki, iki öncekinin yerine koymaya çalışmadığıma, berrak, katıksız bir zihinle, zihninden geçenleri okumaya ihtiyaç duymadan karşısına geçip "seni seviyorum " diyebileceğime. Kimbilir belki o da bir gün beni sever ve bana kim olduğunu gösterir.

Ama ondan önce, okunacak çok kitap, gidilecek çok film, dinlenecek çok şarkı, tanık olunacak çok hayat, çok da yanılgı var. Neresinden başlasam ki keşfetmeye ....